This post has already been read 970 times!
Ludomir Mączka Ludojad: geolog, który tworzył historię polskiego żeglarstwa; człowiek-legenda; urodził się 22 maja 1926 roku we Lwowie; w 1946 roku rozpoczął studia geologiczne na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Wrocławskiego; po ukończeniu studiów w 1951 r. podjął pracę w Dolnośląskiej Stacji Terenowej Państwowego Instytutu Geologicznego we Wrocławiu, następnie w Instytucie w Warszawie, ostatecznie przeprowadził się do Szczecina, by móc być bliżej morza.
Związany z żeglarstwem od 1949 r.: był członkiem Akademickiego Związku Morskiego, następnie Sekcji Żeglarskiej AZS Wrocław, a potem Jacht Klubu AZS Szczecin.
W roku 1955 otrzymał stopień instruktora żeglarstwa, dwa lata później stopień jachtowego kapitana morskiego; przeszedł wszystkie szczeble kariery żeglarskiej; w żegludze morskiej przepływał na jachtach blisko 200 tys. Mm; 8-krotnie przemierzył Atlantyk, 4-krotnie Pacyfik, 3-krotnie Ocean Indyjski, okrążył też (na raty) Australię.
Posiadał świadectwo radiotelefonisty 2295/68 (amatorskie SP1CVO)
Początkiem lat sześćdziesiątych wyjechał do półpustynnej Kotliny Wielkich Jezior w Zachodniej Mongolii, gdzie przez dwa lata był członkiem Polsko-Mongolskiej Ekspedycji Geologicznej; w 1965 r. na jachcie Śmiały wziął udział w naukowej wyprawie Polskiego Towarzystwa Geograficznego wzdłuż wybrzeża Ameryki Południowej; w 1968 roku wyjechał do Zambii w Afryce, gdzie przez cztery lata pracował jako geolog.
Zarabiał i oszczędzał z myślą o własnym jachcie; kupił i wyremontował 11-metrowy kecz o nazwie Maria, o długości całkowitej 11,4 m; jak sam wspominał, była to miłość od pierwszego wejrzenia; jacht został zaprojektowany przez Wacława Liskiewicza, zbudowany w Gdańsku przez Jerzego Mańkowskiego.
Ludek na Marii zrealizował swe młodzieńcze marzenie – opłynął kulę ziemską; przez 11 lat, w latach 1973 – 1984, odbywał swój rejs po morzach i oceanach; przebył 70 tysięcy Mm, w tym 1500 Mm samotnie; jego rejs był, obok rejsu Leonida Teligii, jedną z pierwszych prywatnych wypraw podjętych na własne ryzyko i koszt.
Kolejne lata przyniosły nowe wyzwania; w latach 1985-1988 razem z Wojciechem Jacobsonem i Januszem Kurbielem na pokładzie jachtu Vagabond’eux wyruszył w z Francji do Kanady, następnie przez Przejście Północno-Zachodnie dookoła Ameryki Północnej, kolejno do Grenlandii i z powrotem do Francji; było to pierwsze przebycie całej trasy Przejścia Północno-Zachodniego z zachodu na wschód przez jacht żaglowy.
W sierpniu 1999 roku w ramach czesko-polskiej wyprawy Victoria 2000 ponownie na wyruszył w rejs, Szlakiem Magellana dookoła świata; na swym jachcie Maria popłynął przez Atlantyk do Ameryki Południowej, kolejno przez Cieśninę Magellana, porty chilijskie i wyspy Pacyfiku do Auckland w Nowej Zelandii; niestety, nie dane mu było ukończyć rejsu; zły stan zdrowia zmusił żeglarza do przerwania wyprawy, w Auckland jacht przejął kpt. Maciej Krzeptowski; w latach 2000-2002 Mączka przeszedł w Kanadzie trzy operacje kręgosłupa i operację stawu biodrowego.
Nie sposób wymienić wszystkich żeglarskich dokonań Ludomira Mączki; jego przeżycia i osiągnięcia stały się tematem pięciu książek, trzech filmów TV i były prezentowane na kilku wystawach.
Rejsy i wyprawy, w których brał udział, weszły w sposób trwały do kronik polskiego żeglarstwa; pięć z tych rejsów ma znaczenie historyczne:
1957 – jako członek załogi brał udział w pierwszym polskim rejsie do Narwiku na s/y Zew Morza
1959 – był zastępcą kapitana w pierwszym polskim rejsie do Islandii na s/y Witeź II
1966 – uczestniczył w wyprawie naukowej Polskiego Towarzystwa Geograficznego dookoła Ameryki Południowej na jachcie Śmiały.
1973-1984 – przez 11 lat prowadził rejs dookoła świata na własnym, drewnianym, jedenastometrowym keczu Maria; przeżeglował ponad 70 tys. mil, w tym 1500-milowy etap samotnie.
1984-1988 – udział w rejsie jachtu Vagabond’eux, którego trasa wiodła z Francji do Kanady, potem przez Przejście Północno-Zachodnie dookoła Ameryki Północnej, a następnie do Grenlandii i z powrotem do Francji; podczas tego rejsu, zorganizowanego przez Janusza Kurbiela, po raz pierwszy w historii jacht żaglowy przemierzył całą trasę Przejścia Północno-Zachodniego z zachodu na wschód; przez trzy sezony spędzone w Arktyce jacht prowadził Kurbiel, w ostatnim sezonie pozostawiając dokończenie wyprawy Ludomirowi Mączce i Wojciechowi Jacobsonowi; w rejsie tym Ludomir Mączka, który w 1966 r. przepłynął cieśninę Magellana w załodze jachtu Śmiały, zamknął, jako pierwszy Polak, żeglarską pętlę wokół obu Ameryk; Cieśninę Magellana sforsował ponownie w 2000 r., tym razem już na swojej Marii.
Nagrody i wyróżnienia:
– 1984 – II nagroda Głosu Wybrzeża w kategorii Rejs Roku za 11-letnią żeglugę dookoła świata
– 1988 – za przejście trasy Przejścia Północno-Zachodniego otrzymał wraz Wojciechem Jacobsonem i Januszem Kurbielem I nagrodę Rejs Roku i Srebrny Sekstant
– 2002 – prestiżowa nagroda Super Kolos 2001, przyznawaną podróżnikom i odkrywcom
– 2002 – medal Bractwa Wybrzeża
– 2002 – Nagroda im. Leonida Teligii przyznawaną przez miesięcznik Żagle
– 2003 – tytuł Honorowy Członek AZS
– 2004 – tytuł Honorowy Członek PZŻ – najwyższe wyróżnienie żeglarskie w Polsce
– 2004 – nagroda Conrady 2003 za życiową wędrówkę po morzach i oceanach z żeglarską wolnością, przyjaźnią i radością życia pod rękę
– 2005 – medal Prezydenta Miasta Szczecin z okazji 60-lecia sportu szczecińskiego
Był członkiem Bractwa Wybrzeża, brat nr 6 – Monje del Mar – Mnich Morski oraz honorowym członkiem wielu klubów żeglarskich i turystycznych.
Zmarł 30 stycznia 2006 roku w szczecińskim hospicjum, mając 78 lat; urna z jego prochami spoczęła na szczecińskim Cmentarzu Centralnym nieopodal kwatery dedykowanej Tym, którzy nie powrócili z morza.
wyprawy polarne:
1957 – Zewem Morza do Narwiku; funkcja: załoga ; kapitan: Włodzimierz Jacewicz
1959 – Witeziem II do Reykjaviku; funkcja z-ca kapitana; kapitan: Emil Żychiewicz
1984 – 1988 – Vagabond’eux przez Przejście Północno-Zachodnie; funkcja: kapitan wraz z Januszem Kurbielem, Wojciechem Jacobsonem
1987 – Vagabond’eur do Grenlandii (w czasie przerwy w rejsie jw.); funkcja: załoga, kapitan: Janusz Kurbiel
źródło:
http://www.tawernaskipperow.pl/z-historii-polskiego-jachtingu-ludomir-mczka,1387,artykul.html
http://jkazs.szn.pl/content/ludek-m%C4%85czka
Krzeptowski M., Jacobson W., Mam na imię Ludomir, Wydawnictwo Oficyna In Plus, Szczecin
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ludomir_M%C4%85czka
www.kolosy.pl
This post has already been read 970 times!